Zmysł wzroku był dla Stanisława Wyspiańskiego, poety-malarza, najważniejszym instrumentem poznania. Stał się także w świadomych zamierzeniach i realizacjach artystycznych podstawowym narzędziem tworzenia. Problem widzenia jest w wypadku autora Wesela szczególnie interesujący i złożony, ponieważ dotyczy kilku dziedzin sztuki uprawianych przez tego artystę. Można zatem wyodrębnić krąg zagadnień związanych ze spojrzeniem […]
Dramat
4 wpisy
Konwencja sceniczna oparta na dominacji obrazu nad słowem w europejskim teatrze dramatycznym (odróżnianym od teatru tańca i pantomimy), a zatem odwołująca się w pierwszym rzędzie do zmysłu wzroku publiczności (widzów), powstaje i utrwala się w dobie kultury rokoka. Nurt rokokowy, którego początki przypadają na lata dwudzieste XVIII wieku (por. Kostkiewiczowa […]
Podstawowa konwencja odbioru audialnego, właściwa dla teatru dramatycznego (odróżnianego od opery), czyli teatru, w którym głównym nośnikiem sensu jest słowo literackie wypowiadane przez aktora, ukształtowała się w kręgu zachodnioeuropejskim w wieku siedemnastym. Konwencja ta, polegająca na emisji i słuchaniu scenicznej deklamacji tekstu dramatu (z wszelkimi konsekwencjami niedoskonałości, które ten typ […]
Funkcję milczenia w dramacie Młodej Polski można badać w powiązaniu z otaczającym je słowem (przemilczenie, niedomówienie, pauza, milczenie przejawiające się w mowie niespójnej i gadatliwej), z drugiej strony – w powiązaniu z kodem pozawerbalnym, na przykład ruchem, gestem, dźwiękiem, obrazem. Trzeba przy tym odróżnić artystyczne wyeksponowanie milczenia, od, naturalnego dla […]