Własności przekazu radiowego – odbiór wyłącznie przy pomocy zmysłu słuchu i swoistość percepcji radiowej – skłaniają do rozpatrywania literatury radiowej w kategoriach powrotu do oralności. Oralność przekazu radiowego jest zdecydowanie odmienna od oralności kultur przedpiśmiennych – słowo radiowe umieszczone jest w wyjątkowej, zapośredniczonej technologicznie sytuacji komunikacyjnej, która odciska swoje piętno […]
media
Nazwy cech odbieranych dotykiem stanowią grupę semantyczną bardzo podatną na procesy metaforyzacyjne. Wynika to z różnych przyczyn. Przede wszystkim, oznaczają one cechy bezpośrednio dostępne doświadczeniu, co sprawia, że mogą być przydatne w opisie zjawisk, które takiemu bezpośredniemu poznaniu się wymykają, jak np. uczucia. Zwykle przywołują również silne konotacje wartościujące, i […]
W świetle różnych teorii słuchowisko radiowe definiowane jest jako audycja prezentująca dzieło literackie w sposób teatralny, wykorzystująca wyłącznie głos lektora i aktorów, muzykę, odgłosy i zjawiska akustyczne. Gatunek ten można także określić formułą Zbigniewa Herberta (z podtytułu jego słuchowiska Lalek) „sztuka na głosy” (podobnie Rzeczy na głosy Grochowiaka). Wśród innych […]