Przysłówki nie określają cech dźwięków bezpośrednio, ponieważ nie łączą się z rzeczownikowymi nieznominalizowanymi nazwami dźwięków, por *szept głośno, ale: szeptanie głośno. Łączą się z czasownikami nazywającymi czynności, którym może towarzyszyć powstawanie dźwięków, a także z typowymi czasownikami brzmienia i mówienia. Najczęściej pojawiające się przy tych czasownikach jednostki przysłówkowe określają cechę […]
Cechy
Leksykalne wykładniki pojęcia dźwięk w tekstach współczesnego języka polskiego najczęściej łączą się z takimi przymiotnikami jak: chrapliwy, cichy, czysty, dziwny, fałszywy, głęboki, głośny, głuchy, melodyjny, metaliczny, niski, nosowy, ostry, piskliwy, przeciągły, przenikliwy, pusty, stłumiony, wibrujący, wysoki (Bańko 2006: 41). Cechy dźwięków, które są określane przy użyciu przymiotników, to m.in. (Kozarzewska […]
Dźwięk jako zjawisko fizyczne ma trzy podstawowe cechy: natężenie (głośność), częstotliwość (wysokość) i widmo (barwę) (Dąbkowski 1991: 23). Tylko pierwsza z nich jest parametrem, którego nazywanie w języku odbywa się przy użyciu jednostek leksykalnych prymarnie odnoszących się do tej właśnie cechy. W parach przymiotników takich jak wysoki : niski (określających […]