W pismach Cypriana Norwida słuch jest zmysłem, który – w odróżnieniu od twórczości innych dziewiętnastowiecznych twórców – służy w sposób szczególny docenianiu rozmaitych aspektów ciszy oraz milczenia. Cisza została utożsamiona z najpewniejszym sposobem poznawania wiedzy o tajemnicach ludzkiej egzystencji. Pozbawione dźwięków uniwersum poezji Norwida redefiniuje znaczenie zmysłu słuchu, który został powiązany z […]
„Krakus”
1 wpis