Jak zauważa Dorota Korwin-Piotrowska, wizualizacja jest „odwiecznym dążeniem podróżopisarstwa” (Korwin-Piotrowska 2001: 161), stanowi potwierdzenie odbycia podróży, jest odpowiednikiem autorskiej naoczności. Badaczka wyróżnia dwa funkcjonujące od końca XVIII wieku typy relacji z podróży: bardziej naukowy, naocznościowy, zawierający szczegółowe opisy oraz „bardziej swobodny, skupiony na ulotnych wrażeniach, doznaniach sensualnych” (Korwin-Piotrowska 2001: 161). […]
„Zawsze powroty: dziennik podróży”
1 wpis