Utworem założycielskim Mickiewiczowskiego dyskursu o ciele i duszy (duchu) mogłaby być Oda do młodości ze słynnym początkiem, będącym wprowadzeniem w krąg już romantycznych wyobrażeń antropologicznych: „Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy; […]” (Mickiewicz 1993: 42). Już w tym miejscu pojawia się też ważny motyw dyskursu antropologicznego poety –oczy,wzrok, spojrzenie. […]