Wprowadzenie Chorografia, daleka poprzedniczka popularnych dziś przewodników, stanowiła odrębny (choć nie zawsze wystarczająco wyraźnie to dostrzegano), gatunek literatury użytkowej. Podlegał on nieustannym przemianom, na tyle istotnym, że trudno stwierdzić, kiedy mamy do czynienia z chorografią w postaci „czystej”. Sprawy nie ułatwia również fakt, iż dawna teoria literatury nie wypracowała definicji […]
Ślęczka, Tomasz
4 wpisy
Zmysły jako źródło poznania przeszłości Antyczni i średniowieczni historycy nie odczuwali potrzeby szczegółowego rozważania zagadnienia źródeł poznania przeszłości, ograniczając się do zwięzłych wzmianek na temat sposobów, w jaki pozyskali wykorzystaną wiedzę (pierwszeństwo przyznać należy zwięzłej rozprawie żyjącego w II wieku retora Lukiana z Samosat Jak należy pisać historię, jednak pierwsze […]
Antyczna historiografia nie wypracowała ani hierarchii źródeł, ani jednej, powszechnie obowiązującej metody postępowania z nimi, jednak z rozsianych po zachowanych pracach refleksjach można wnosić, że wiedzę o zdarzeniach pozyskiwano z dzieł poprzedników, własnego doświadczenia oraz relacji świadków. Do źródeł niehistoriograficznych (np. dokumentów) sięgano rzadko, mimo że antyczni dziejopisowie dysponowali stosownymi […]
Wzrok (obok słuchu) jest dla dziejopisa podstawowym narzędziem poznania rzeczywistości przede wszystkim obecnej, ale również i przeszłej. W pierwszym rzędzie podmiotem poznającym jest on sam, kiedy poprzez bezpośredni ogląd zdarzeń, słuchanie o nich od naocznych świadków oraz lekturę takich relacji pochodzących od innych osób nabywa wiedzę o faktach, którym poświęca […]