Haiku to poezja w szczególny sposóbsensualna, w założeniu będąca zapisem silnych doświadczeń zmysłowych, częstokroć łącząca wrażenia wzrokowe i słuchowe, rzadziej uwzględniająca doznania smakowe, węchowe, taktylne, związane z propriocepcją (por. Johnson 2011: 223; Żuławska-Umeda1983: 5; Ueda 1965: 57-59). Lektura haiku bywa swoistym, silnym „uzmysławianiem” sobie doznań stojących za (przed) wierszem – […]
Pasierb Janusz Stanisław
3 wpisy
W badaniach nad haiku kwestią kluczową są swoiste układy sensualne: bardzo istotne w kompozycji większości haiku klasycznych, kluczowe w poetyce – i badaniu – haiku na Zachodzie (por. Johnson 2011). Reginald Horace Blyth pisał: „tym, co odróżnia haiku od (innych form) poezji, jest fizyczny, materialny, doznaniowy charakter, który można by […]
Teoria tekstu graficznego ― jako jedna z konkurencyjnych propozycji opisu „wiersza wolnego” (Sadowski 1999, 2004) ― uwypukla jego związek z konwencją wizualnego czytania poezji. „Wiersz wolny” tylko w lekturze wzrokowej daje czytelnikowi gwarancję poprawnego zidentyfikowania kompozycji utworu. Słuchacz recytacji, który nie zapoznał się z wersją pisaną lub drukowaną, nie może […]