W osiemnastowiecznych tekstach obejmujących tematy i problemy związane z obszarem urbanistycznym i społecznością miejską pisarze podkreślają przede wszystkim rolę bodźców węchowych w doświadczaniu przestrzeni, wskazują na ich relacje z emocjami, sposób kreowania miejskiego „kostiumu” oraz oddziaływanie obszaru olfaktorycznego na kształtowanie się miejskiej tożsamości. Różnorodne wypowiedzi poprzez odwołanie do jakości zapachowych […]
Bogusławski Wojciech
W literaturze polskiego oświecenia tematyka miłosna ujmowana w perspektywie osobistych – więc także zmysłowych – doświadczeń człowieka pojawia się przede wszystkim w nurcie sentymentalnym i rokokowym. W literaturze klasycystycznej Teresa Kostkiewiczowa : Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko: 103-104 […] jeśli już w ogóle podejmowano sprawy miłości i przyjaźni, zawsze podlegały one ujęciom […]
Podstawowa konwencja odbioru audialnego, właściwa dla teatru dramatycznego (odróżnianego od opery), czyli teatru, w którym głównym nośnikiem sensu jest słowo literackie wypowiadane przez aktora, ukształtowała się w kręgu zachodnioeuropejskim w wieku siedemnastym. Konwencja ta, polegająca na emisji i słuchaniu scenicznej deklamacji tekstu dramatu (z wszelkimi konsekwencjami niedoskonałości, które ten typ […]
Konwencja sceniczna oparta na dominacji obrazu nad słowem w europejskim teatrze dramatycznym (odróżnianym od teatru tańca i pantomimy), a zatem odwołująca się w pierwszym rzędzie do zmysłu wzroku publiczności (widzów), powstaje i utrwala się w dobie kultury rokoka. Nurt rokokowy, którego początki przypadają na lata dwudzieste XVIII wieku (por. Kostkiewiczowa […]