Tak istotna dla literatury pozytywizmuidea skracania dystansu przez dotyk znalazła dosyć szczególne odzwierciedlenie w prozie Henryka Sienkiewicza. Chociaż znajdujemy u niego dziesiątki przykładów na dotykowe zbliżenie i zmniejszenie odległości, to najczęściej nie mają one prospołecznego charakteru, z jakim – w sposób wzorcowy – spotykamy się zwłaszczau Elizy Orzeszkowej. Inaczej rzecz […]
„Krzyżacy”
3 wpisy
Proza Henryka Sienkiewicza jest bodaj najlepszym unaocznieniem powiązania zmysłu smaku z odczuciami odrazy i abominacji. Podczas gdy u Elizy Orzeszkowej i Bolesława Prusa pojawiają się one głównie jako odprysk rozpowszechnionych w drugiej połowie XIX wieku dyskursów higienistycznych, to u autora Quo vadis wydają się znamionować szczególny kulturowy lęk przed obcością […]
W przeciwieństwie do K niedookreślonych ciał kobiecych, których opis u autora Trylogii ogranicza się praktycznie do zwrócenia uwagi na kolor włosów i oczu, [ K] mężczyźni u Sienkiewicza zbudowani są bardziej kompleksowo. Oprócz twarzy posiadają również pozostałe części ciała (ramiona, barki, kark, tułów, uda, łydki…), których cechy, zgodnie z zasadami […]