Ukształtowanie przestrzeni fikcyjnej jest pochodną ludzkiego stosunku do przestrzeni realnej, w którym język relacji przestrzennych jest „materiałem dla budowy modeli kulturowych o wcale nie przestrzennej treści” (Łotman 1984: 311 – 312). Stosunek, o którym mowa, można rozumieć jako semiotyzację, w ramach której takie binarne opozycje, jak „wysoki – niski”, „prawy […]
„Nadobna Pasqualina”
1 wpis