Sumując opisy wrażeń audialnych bohaterów wczesnych opowiadań Andrzeja Stasiuka, można odnieść wrażenie, że słuch nie należy w tej prozie do zmysłów szczególnie uprzywilejowanych. Jeżeli za jej swoiste, metafikcjonalne motto przyjąć wyznanie narratora opowiadania Dukla, że „jedyną wartą opisu rzeczą jest światło” (Stasiuk 1997: 17), to, zważywszy jego podstawową właściwość, jaką […]
Stasiuk Andrzej
Słuch, obok wzroku, należy do zmysłów uprzywilejowanych w prozie opowiadanej w pierwszej osobie. Ta szczególna pozycja wynika nie tylko z biologicznie uwarunkowanej hierarchii ludzkich zmysłów, ale i ze stałej w narracji pierwszoosobowej tendencji do ujawniania sytuacji wypowiedzi. W wielu utworach – zwłaszcza tam, gdzie pojawia się stylizacja na komunikat oralny […]
Przedmiotem geografii olfaktorycznej jest badanie roli zmysłu węchu w doświadczeniu geograficznym, w orientacji przestrzennej i kształtowaniu relacji z miejscem (Rodaway 1994: 62). Ważną dla niej kategorią będzie pejzaż zapachowy (smellscape), który, podobnie jak pejzaż dźwiękowy, uzależniony jest od uwarunkowań geograficznych i specyfiki konkretnego miejsca. Termin, ze względu na konotacje związane […]