Miron Białoszewski to poeta „ucha”, notujący zasłyszane strzępki rozmów, wsłuchujący się w odgłosy hałaśliwych sąsiadów i swoiste „szumy” miejskiego życia, wrażliwy na muzykę. Stale podkreślając w swojej twórczości rolę dźwięku, niosącego bodziec do twórczości, pisarz wysoką wartość nadawał też ciszy, zapewniającej skupienie konieczne do przemiany myśli w słowa. Nie omijał […]