Zapachy dotyczą dwóch aspektów istnienia świata przedstawionego prozy socrealistycznej: postaci i przestrzeni. W wypadku przestrzeni mogą one – współkonstytuować płaszczyznę scenerii i płaszczyznę sensów naddanych (Sławiński 2000: 198 i nast.]. W wypadku postaci mogą stanowić element charakterystyki bezpośredniej, względnie pośredniej, gdy zapach – w sposób zmetaforyzowany – odsyła do jakichś […]
Pejzaż zapachowy
W osiemnastowiecznych tekstach obejmujących tematy i problemy związane z obszarem urbanistycznym i społecznością miejską pisarze podkreślają przede wszystkim rolę bodźców węchowych w doświadczaniu przestrzeni, wskazują na ich relacje z emocjami, sposób kreowania miejskiego „kostiumu” oraz oddziaływanie obszaru olfaktorycznego na kształtowanie się miejskiej tożsamości. Różnorodne wypowiedzi poprzez odwołanie do jakości zapachowych […]
Przedmiotem geografii olfaktorycznej jest badanie roli zmysłu węchu w doświadczeniu geograficznym, w orientacji przestrzennej i kształtowaniu relacji z miejscem (Rodaway 1994: 62). Ważną dla niej kategorią będzie pejzaż zapachowy (smellscape), który, podobnie jak pejzaż dźwiękowy, uzależniony jest od uwarunkowań geograficznych i specyfiki konkretnego miejsca. Termin, ze względu na konotacje związane […]
O ile perspektywa optyczna w przedstawieniach Ukrainy wiąże się z doznaniami uogólnionymi (w pewnym sensie nawet obiektywnymi, przybierając postać rozpoznawalnych, schematycznych przedstawień), o tyle określenie jej smaków i zapachów odnosi się bardziej do wrażeń poszczególnych postaci, ma charakter zapisu wrażeń bezpośrednich – „jak tylko bezpośredni może być smak i zapach”. […]