Rolę ciała w początkowym okresie twórczości Zbigniewa Warpechowskiego można sprowadzić do narzędzia lub swoistego przekaźnika w praktykach intermedialnych. Pierwsze bowiem performanse artysty miały tego typu genealogię. Ich podłożem były próby skonfrontowania różnych wypowiedzi artystycznych (poezji i jej deklamacji, gestów i zachowań parateatralnych, gry na instrumentach muzycznych, rysunku, malarstwa, przedmiotów gotowych […]