Badania z zakresu osmosocjologii określającej „swoistą perspektywę teoretyczną i badawczą związaną z wpływem zapachów na zróżnicowane sfery życia społecznego, […] czyli socjologii zapachów lub aromatów” (Szczepański, Ślęzak-Tazbir 2008: 23) pozwalają analizować i interpretować przestrzeń percypowaną za pomocą zmysłu węchu. Wykorzystuje się do tego tzw. pamięć zapachową, czyli tę zdolność mózgu, […]
Performans
W sensualnej twórczości Barbary Falender z lat 1970. mamy do czynienia z tak zwaną rzeźbą bezpośrednią angażującą zmysł dotyku. Seria Poduszek erotycznych (1973/74) artystki w pierwszej wersji wykonana została z epoksydu w cielistym kolorze, o biologicznej wprost strukturze. Powtórzone potem w białej carrarze (1976) i w brązie (1989), z założenia […]
Performans opisywany jest jako nieskrępowana regułami forma praktyki kulturowej, toteż określenie „performans klasyczny” może wydawać się niedorzeczne. W początkach swego rozwoju performans był przede wszystkim odmianą antysztuki, nieuchwytnym teoretycznie, intermedialnym, anarchicznym i rebelianckim fenomenem, wygenerowanym przez głęboki kryzys i kontrkulturę (Goldberg 1988: 9, Dziamski 1984: 41, Morawski 1981: 228-241). Fakt, […]
Intermedialność jako istotna cecha komunikacji kulturowej w erze ekspansji nowych mediów i zarazem cecha hybryd medialnych, realizacji najnowszej sztuki (zwłaszcza tzw. sztuki intermedialnej oraz multimedialnej) – jest jednym z symptomów kształtowania się „nowego” paradygmatu percepcji i zmian zachodzących w (po)nowoczesnym świecie. W pierwszym przypadku fenomen intermedialności wiąże się z tyglem […]
Jednym z istotniejszych zjawisk kształtujących przemiany estetyki współczesnego teatru jest powszechne stosowanie nowych technologii medialnych – od wideo i projekcji obrazów po techniki 3D (Polita w reżyserii Janusza Józefowicza, Teatr Buffo, 2011) i hologramy 3D (Ghost The Musical w reżyserii Matthew Warchusa, Manchester Opera House, 2011) (na ten temat por. […]
Teatr i jedzenie łączą się w kilku obszarach. Kontekst „zewnętrzny” Kontekst „zewnętrzny” wiąże się z usytuowaniem miejsc prezentacji teatralnych w topografii miast. Jest on szczególnie interesujący w przypadku spektakli plenerowych. Teatr, a zwłaszcza teatr na powietrzu, od wieków pojawiał się w określonym sąsiedztwie. Mimo oczywistych zmian, jakim uległy niemal wszystkie […]
Sformułowanie „gwałt na kulturze” pojawia się w tekście Zbigniewa Warpechowskiego Chamska kultura – gwałt na kulturze z 1989 roku (Warpechowski 1990: 211-214). W Podręczniku bis, który jest próbą rozliczenia ze swą twórczością, artysta zauważa, że tekst ten nie zdezaktualizował się i wzbogaca go o komentarz (Warpechowski 2006: 387-392). Ponownie, w […]
Zbigniew Warpechowski uczynił wzrok i widzenie tematami kilku wypowiedzi o charakterze programowym, są to: Pożegnanie ze zmysłem wzroku (1983), Podejrzliwość w stosunku do zmysłu wzroku (1983), Dramatyczność widzenia i niewidzenia (niedatowany), Samoocena – projekcja (1983) (Warpechowski 1990: 111-113) oraz Projekcja (widzenie wewnętrzne), który jest kompilacją tekstu Samoocena – projekcja i […]
Choć synonimiczne terminy body art i art corporel pojawiły się jednocześnie w 1971 roku (Donguy 1998:126), tylko ten pierwszy upowszechnił się jako nazwa nurtu działań artystycznych, w których ciało ludzkie (zwykle nagie) jest narzędziem, tworzywem lub obiektem sztuki (Benthal 2002: 235). Body art uznaje się za odmianę lub (nie mające […]