Performans opisywany jest jako nieskrępowana regułami forma praktyki kulturowej, toteż określenie „performans klasyczny” może wydawać się niedorzeczne. W początkach swego rozwoju performans był przede wszystkim odmianą antysztuki, nieuchwytnym teoretycznie, intermedialnym, anarchicznym i rebelianckim fenomenem, wygenerowanym przez głęboki kryzys i kontrkulturę (Goldberg 1988: 9, Dziamski 1984: 41, Morawski 1981: 228-241). Fakt, […]