W prozie nurtu chłopskiego, będącej literackim świadectwem życia polskiej wsi w dobie powojennych przemian gospodarczych, społecznych i kulturowych, ważne miejsce zajmuje problematyka ludzkiej cielesności i seksualności, która – podobnie jak inne elementy składające się na ludową wizję świata i człowieka – przeszła proces światopoglądowej transformacji, świetnie zresztą udokumentowany w utworach […]
Nagość
4 wpisy
Performans opisywany jest jako nieskrępowana regułami forma praktyki kulturowej, toteż określenie „performans klasyczny” może wydawać się niedorzeczne. W początkach swego rozwoju performans był przede wszystkim odmianą antysztuki, nieuchwytnym teoretycznie, intermedialnym, anarchicznym i rebelianckim fenomenem, wygenerowanym przez głęboki kryzys i kontrkulturę (Goldberg 1988: 9, Dziamski 1984: 41, Morawski 1981: 228-241). Fakt, […]
Rolę ciała w początkowym okresie twórczości Zbigniewa Warpechowskiego można sprowadzić do narzędzia lub swoistego przekaźnika w praktykach intermedialnych. Pierwsze bowiem performanse artysty miały tego typu genealogię. Ich podłożem były próby skonfrontowania różnych wypowiedzi artystycznych (poezji i jej deklamacji, gestów i zachowań parateatralnych, gry na instrumentach muzycznych, rysunku, malarstwa, przedmiotów gotowych […]
Rola ciała w twórczości Jerzego Beresia jest zdeterminowana przez swoisty etos awangardysty oraz własną definicję sztuki działania jako manifestacji artystycznej. Ciało nie jest więc przez artystę traktowane jako narzędzie czy tworzywo sztuki (jak często ujmuje się je w sztuce performansu lub nurcie body art), ma natomiast przede wszystkim aspekt podmiotowy. […]