Kanibalizm bywa ujmowany jako fakt kulturowy, a ponadto staje się figurą rozmaitych znaczeń powiązanych z cielesną kondycją człowieka. W podstawowym sensie to praktyka pożerania osobników własnego gatunku, wynikająca z konieczności, potrzeby albo pożądania (Constantine 2007: 11-20), polegająca zwykle na łamaniu tabu (Diehl, Donnelly 2008: 48). Antropolodzy odróżniają egzokanibalizm (spożywanie ciał […]
Brandys Kazimierz
4 wpisy
Słuch, obok wzroku, należy do zmysłów uprzywilejowanych w prozie opowiadanej w pierwszej osobie. Ta szczególna pozycja wynika nie tylko z biologicznie uwarunkowanej hierarchii ludzkich zmysłów, ale i ze stałej w narracji pierwszoosobowej tendencji do ujawniania sytuacji wypowiedzi. W wielu utworach – zwłaszcza tam, gdzie pojawia się stylizacja na komunikat oralny […]
Zgodnie z tendencją XX-wiecznej prozy pierwszoosobowej do rekonstruowania prawidłowości funkcjonowania ludzkiej psychiki wzrok jest w tej odmianie opowiadania zmysłem statystycznie dominującym. Istnieją jednak utwory, w których przewagę zdobywają reprezentacje innych zmysłów, jak i takie, w których pojawiają się ujęcia kontrastowe (wzrok – inny zmysł / inne zmysły), a wreszcie takie, […]
Sposób, w jaki w prozie strumienia świadomości pojawia się aspekt percepcji zmysłowej, wiąże się zasadniczo z konwencjami narracyjnymi, które stały się podstawą samego pojęcia – różnymi formami monologu wewnętrznego. Stanowią onebowiem narzędzie prezentacji ludzkich procesów mentalnych i przeżyć wewnętrznych – w postaci oddającej aktualne wyobrażenia co do kształtu owych treści […]