Na wyłaniający się ze wszystkich tekstów Terleckiego obraz historii jako zmysłowej opresji, której podlegają bohaterowie tych utworów, wpływa m.in. sposób, w jaki pisarz posługuje się zapachem jako elementem ową opresję współtworzącym. To walory zapachowe świata są często tym czynnikiem, który decyduje o sile napierającej rzeczywistości. W wielu utworach Terlecki umieszcza […]
„Cierń i laur”
Sposób, w jaki w utworach Władysława Lecha Terleckiego – przeważnie klasyfikowanych jako przynależne do prozy historycznej – pojawia się aspekt postrzegania zmysłowego, wiąże się z kilkoma czynnikami określającymi to pisarstwo. Istotną rolę odgrywa tu najczęściej stosowany tryb narracji: personalność. Wszystkie elementy świata przedstawionego zjawiają się zatem jako zapośredniczone, przefiltrowane przez […]
Aspekt postrzegania wzrokowego w prozie Władysława Lecha Terleckiego pojawia się przede wszystkim w kontekście poznawczym. Choć występuje też motyw deformacji widzenia jako przejawu opresyjnej siły historii, której podlegają bohaterowie, postrzeganie wzrokowe związane jest jednak najczęściej z różnie wykorzystywanym motywem zwierciadlanego odbicia. Protagoniści obserwują własne odbicie w lustrze, a ten obraz […]
Sposób, w jaki Władysław L. Terlecki posługuje się kolorami, można sprowadzić do sfunkcjonalizowania ich w dwóch aspektach: konstruowania świata przedstawionego w jego zmysłowej pełni, w ramach ograniczeń konwencji narracyjnej, i poddawania ich zabiegom figuracyjnym. Ta pierwsza – dość oczywista funkcja, w prozie Terleckiego wyraźnie podporządkowana jest naczelnej stosowanej przez niego […]
W prozie Terleckiego dotyk – element współtworzący sensualne usytuowanie postaci wobec świata – występuje jako aspekt budujący fundamentalną jego opresyjność. W ten sposób objawia się owa fizycznie wyrażająca się presja, której ulegają wszyscy bohaterowie utworów pisarza. W największym chyba stopniu na doświadczeniu jawnej, fizycznej przemocy cudzego dotyku opiera się konstrukcja […]