Zasygnalizowane w tytule hasła dwa podstawowe terminy: „odbicie” i „zwierciadło” mieszczą się w szeroko rozumianej problematyce wzroku. W malarskich alegorycznych przedstawieniach pięciu zmysłów lustro jest alegorią wzroku. Musimy pamiętać, że między „odbiciem” i „zwierciadłem” istnieje zarówno związek przyległości: każde zwierciadło odbija jakieś obrazy, jak i rozdzielność: nie wszystkie odbite obrazy […]
Lustro
Wzrokocentryzm oznacza uprzywilejowanie wzroku w stosunku do pozostałych zmysłów, wyrażające się także w ujmowaniu rzeczywistości i w wytworach kultury. Wielu badaczy uważa za wzrokocentryczną całą cywilizację zachodnią, często zresztą łączą ten fenomen z prymarną rolą wzroku w systemie percepcji ludzkiej: jak pisze Wolfgang Welsch, „nie można stworzyć kultury wbrew naturze” […]
Aspekt postrzegania wzrokowego w prozie Władysława Lecha Terleckiego pojawia się przede wszystkim w kontekście poznawczym. Choć występuje też motyw deformacji widzenia jako przejawu opresyjnej siły historii, której podlegają bohaterowie, postrzeganie wzrokowe związane jest jednak najczęściej z różnie wykorzystywanym motywem zwierciadlanego odbicia. Protagoniści obserwują własne odbicie w lustrze, a ten obraz […]
Krytycznoliteracka tradycja pozytywistyczna była w Młodej Polsce, a zwłaszcza w pierwszym dziesięcioleciu epoki, nieustannym źródłem odniesień (por. Gaworska, Ihnatowicz, Klemm 1986: 181), krytycy młodopolscy korzystali z wypracowanych przez pozytywistów rozwiązań tak w sferze koncepcji teoretycznych, jak schematów argumentacyjnych. Jednym z głównych rysów pozytywizmu było jego nakierowanie na poznawczość, co przejawiało […]