Doznania zmysłowe towarzyszące patrzeniu, choć także te, które łączą się ze słuchaniem i z odczuwaniem bólu – są w poezji Bolesława Leśmiana najczęstszym sposobem doświadczania tego, co niepoznawalne, niewidzialne, niesłyszalne i niewypowiadalne. Autora Sadu rozstajnego uznać można za poetę epifanii, przeżyć metafizycznych, poetę obdarzonego rzadką umiejętnością ujmowania tego, co nie […]