Zagadnienie wrażeń sensualnych związanych z recepcją poszczególnych odmian wiersza rzadko było badane przez polską wersologiędrugiej połowy XX wieku. Jest to swego rodzaju paradoks, ponieważ w szerokiej palecie zjawisk literackich formy wersyfikacyjne wyróżnia szczególny, empirycznie dostępny związek ze słuchowym i wizualnym odbiorem utworu. Ten fakt nie był zresztą nigdy kwestionowany, jednakże […]
Filologia ucha
3 wpisy
Filologia ucha (niem. Ohrenphilologie) ― metodologia literaturoznawcza z początku XX wieku, zakładająca, że przedmiotem badań w dziele literackim powinien być język pojmowany jako wypowiedź ustna dostępna akustycznie. Nazwa „filologia ucha” pojawiła się w nauce niemieckiej na określenie szkoły wyodrębnionej z językoznawstwa młodogramatycznego. Za jej założyciela uważa się Eduarda Sieversa (1850-1932), […]
Teorię barwy głosu poety Kazimierz Wóycicki przedstawił głównie w czwartym rozdziale Formy dźwiękowej prozy polskiej i wiersza polskiego (1912). W skład koncepcji wchodziły następujące elementy: 1) typologia semantycznych wartości określających „wrażenie akustyczne” (Wóyciki 1960: 41) słuchacza odbierającego różne barwy głosu, 2) opis cech anatomicznych człowieka stanowiących uwarunkowanie dla konkretnych barw, […]