Motoryka jest w muzeum zinstytucjonalizowana tzn. zaplanowana i podporządkowana idei wystawy stanowiącej środowisko sensualne dla poruszającego się ciała. Sposoby poruszania się publiczności ewoluowały, w miarę jak muzeum nabywało nowych funkcji. W pierwszych muzeach dominował aspekt badań naukowych, zwiedzający oglądali eksponaty w grupach (Hudson 1975: 8-10). Przyjęcie przez muzeum roli instrumentu […]
sztuka
74 wpisy
Percepcja estetyczna jest w estetyce związana ze zmysłem smaku, władzą pozwalającą na doznanie przyjemności wyższego rzędu. Immanuel Kant oddziela smak wyłącznie zmysłowy od smaku refleksyjnego. Warunkiem zaistnienia tego drugiego jest bezinteresowność dająca upodobanie w tym, co piękne, wzniosłe, harmonijne. Nie każde zmysłowe doznanie jest estetyczne – jedynie to niezależne od […]
Zmysłowość, rozumiana jako eksponowanie cielesności oraz sugerowanie doznań erotycznych, była jednym z najważniejszych zagadnień podejmowanych w sztuce i w literaturze przełomu XIX i XX wieku, w tym także przez twórców młodopolskich. Młodopolscy malarze rzadko i tylko w pośredni sposób – poprzez przywołanie atrybutów – odwoływali się do popularnego jeszcze w […]
Kontrowersje Abstrakcja w sztuce – wbrew powszechnemu jej pojęciu jako eliminacji przestawień odnoszących bezpośrednio […]
W okresie Młodej Polski w wydawnictwach książkowych często umieszczano ilustracje oraz drobne elementy zdobnictwa ornamentalnego. Pełniły one głównie funkcję uzupełniającą wobec słowa, ale równocześnie, angażując zmysł wzroku, przyczyniały się do kompleksowego odbioru woluminu jako obiektu estetycznego. Tym samym, polska grafika książkowa przełomu XIX i XX wieku wpisywała się w międzynarodowy […]
Sformułowanie „gwałt na kulturze” pojawia się w tekście Zbigniewa Warpechowskiego Chamska kultura – gwałt na kulturze z 1989 roku (Warpechowski 1990: 211-214). W Podręczniku bis, który jest próbą rozliczenia ze swą twórczością, artysta zauważa, że tekst ten nie zdezaktualizował się i wzbogaca go o komentarz (Warpechowski 2006: 387-392). Ponownie, w […]
Zbigniew Warpechowski uczynił wzrok i widzenie tematami kilku wypowiedzi o charakterze programowym, są to: Pożegnanie ze zmysłem wzroku (1983), Podejrzliwość w stosunku do zmysłu wzroku (1983), Dramatyczność widzenia i niewidzenia (niedatowany), Samoocena – projekcja (1983) (Warpechowski 1990: 111-113) oraz Projekcja (widzenie wewnętrzne), który jest kompilacją tekstu Samoocena – projekcja i […]
Choć synonimiczne terminy body art i art corporel pojawiły się jednocześnie w 1971 roku (Donguy 1998:126), tylko ten pierwszy upowszechnił się jako nazwa nurtu działań artystycznych, w których ciało ludzkie (zwykle nagie) jest narzędziem, tworzywem lub obiektem sztuki (Benthal 2002: 235). Body art uznaje się za odmianę lub (nie mające […]
Rolę ciała w początkowym okresie twórczości Zbigniewa Warpechowskiego można sprowadzić do narzędzia lub swoistego przekaźnika w praktykach intermedialnych. Pierwsze bowiem performanse artysty miały tego typu genealogię. Ich podłożem były próby skonfrontowania różnych wypowiedzi artystycznych (poezji i jej deklamacji, gestów i zachowań parateatralnych, gry na instrumentach muzycznych, rysunku, malarstwa, przedmiotów gotowych […]
Dualizm dzieła sztuki, które ujawnia się poprzez wygląd i tworzywo, wskazuje na udział walorów optycznych i haptycznych oraz wyobraźni i ciała w budowaniu relacji pomiędzy obrazem a widzem. Problem ten nabiera szczególnego znaczenia w przypadku średniowiecznych wizerunków funkcjonujących przed nastaniem‘epoki sztuki’, gdy widz był przede wszystkim wiernym, a obraz – […]