Metafory związane z rodzeniem, porodem oraz macierzyństwem należą do najczęstszych w poezji Anny Świrszczyńskiej i często wykraczają poza fizjologiczną dosłowność. W tomie Wiatr z 1970 roku poetka zawarła osobny cykl wierszy Matka i córka, w którym opisuje rozmaite aspekty doświadczenia macierzyńskiego. Ustanawia także zasadę matrylinearną: aby móc opowiedzieć o własnym […]
Ciąża
6 wpisów
Deskrypcja kobiecego ciała w nowelach Konopnickiej dokonywana jest zawsze z wyraźnie kobiecego punktu widzenia, a opisy bohaterek są czułe i wnikliwe, nierzadko zdradzające rodzaj zmysłowej fascynacji. Szczególnie wyraźne jest to w Józefowej, gdzie otwierający nowelę, szczegółowy opis wyglądu bohaterki jest pełen uwag wyrażających nieukrywany zachwyt ze strony narratorki: wspaniały, lekko […]
Centralnym punktem doktryny chrześcijańskiej są narodziny Boga-człowieka z kobiety. Wzmianki o matce Chrystusa w kanonicznych ewangeliach pojawią się jednak sporadycznie. Narodziny Jezusa pobieżnie opisali tylko św. Łukasz i św. Mateusz. Ewangelia Łukaszowa opisuje także Zwiastowanie Marii i Nawiedzenie św. Elżbiety, po którym następuje Magnificat. To jedyne poświęcone bezpośrednio Marii fragmenty […]
Pokarmy w kulturze chłopskiej, silnie powiązane ze zmysłem smaku, miały za zadanie zaspokajać głód i dostarczać energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jednakże nie było to ich jedyne zadanie. Rodzaj pożywienia, jego ilość, sposób przyrządzania, okoliczności, w których się je zjadało czy jedynie smakowało, a nawet wszelakie zakazy oraz nakazy […]
Medycyna polska już w XVIII wieku rozwijała się na zreformowanych uniwersytetach w Krakowie i Wilnie, środowiska te utrzymywały również kontakty z naukowcami europejskimi. Coraz częściej nowinki medyczne i osiągnięcia współczesnego lecznictwa pojawiały się na łamach prasy w postaci popularyzujących rozpraw, np. w Monitorze, Magazynie Warszawskim czy Nowych Wiadomościach Ekonomicznych i […]
Opisy kobiecych bohaterek w powieściach historycznych Sienkiewicza to zwykle apoteozujące formuły o „piękności niewysłowionej” (Sienkiewicz 1970d: 124) czy „rozkosznych niewieścich ponętach i urokach” (Sienkiewicz 1970a: 110). Konsekwentnie stosowana przez Sienkiewicza stylizacja idealizująca, zgodna z tradycjami eposu, dotyczy przede wszystkim portretów inicjalnych, kreślonych z punktu widzenia oczarowanego niezwykłym spotkaniem bohatera (Ludorowski […]